Bancontact

Eind 1977 lanceerden de Generale Bank en het Gemeentekrediet in samenwerking met IBM het Mister Cash-systeem. Een eerste automaat werd in december 1977 geopend te Gent (Kouter), verbonden aan een kantoor van Generale Bank. In januari 1978 volgde een tweede te Luik. In 1979 werd een concurrerend betaalschema gelanceerd door ASLK (Algemene Spaar- en Lijfrentekas - overgenomen door de Generale Bank, die zelf onderdeel is geworden van Fortis), BBL (Bank Brussel Lambert - nu ING) en Kredietbank (nu KBC): Bancontact. Pas in 1987 werden beide betaalnetwerken met elkaar geïntegreerd, waardoor de klanten ook bij het andere systeem geld konden afhalen. In 1989 werden beide initiatieven juridisch gefusioneerd en ontstond Bancontact/Mister Cash als Belgische marktleider op gebied van elektronische betalingen.[2]

Bancontact/Mister Cash, herdoopt tot Banksys, was actief in alle domeinen van het elektronisch betaalverkeer: uitbaten van ‘neutrale’ geldautomaten (vaak via de buitengevel), het verhuren en verkopen van betaalterminals en het verwerken van de betaaltransacties. In 2006 werd Banksys door de Belgische banken verkocht aan Atos Worldline.[3] De bancaire aandeelhouders bleven wel eigenaar van het betaalschema ‘Bancontact’. De geldautomaten van Banksys waren ondertussen reeds overgeheveld naar de individuele banken.

Bij de introductie van de eengemaakte Europese betaalmarkt (SEPA) hebben de Belgische banken overwogen om het betaalschema Bancontact op te offeren ten voordele van een Europees schema, met name Maestro. Na protest van de handelaars (met name Fedis (nu Comeos) en Unizo) en politieke lobby werd dit plan opgeborgen. Een belangrijk element in de discussie was de invoering van een interchange fee. In het Belgische Bancontact/Mistercash-systeem beheerde ATOS (de toenmalige betalingstransactie-verwerker) rechtstreeks de relatie tussen de kaarthouder en de handelaar, via zijn bank. Internationale schema’s zoals Maestro berustten daarentegen op een model met vier partijen, waarbij de bank van de handelaar (acquirer) een interchange fee betaalt aan de bank van de kaarthouder (issuer), ter compensatie van de hogere kosten die de issuer moet dragen (veiligheid, betalingsgarantie aan de handelaar, enz.). Deze hogere kosten per transactie (tot meer dan dubbel zo hoog) zouden doorgerekend worden aan de handelaar. De herziene beslissing van de banken ligt aan de basis van het blijvend marktleiderschap van Bancontact, ook al zou ondertussen 25% van de betaaltransacties via Maestro gebeuren.

Op 18 februari 1995 lanceerde Bancontact Proton, de Belgische implementatie van een elektronische portemonnee. Dit systeem kende nooit het gehoopte succes en werd op 1 januari 2015 uitgefaseerd.

In februari 2013 startte Bancontact met de ontwikkeling van een betaalapplicatie voor smartphones.[4] Sinds mei 2014 is de app beschikbaar voor het grote publiek. Afrekenen gebeurt door een QR-code te scannen met de telefoon en een pincode in te geven. Men kan met de app in meerdere supermarkten betalen en ook bedragen tussen vrienden overmaken. Met behulp van de app kan ook online betaald worden in webshops.

In april 2016 onderging Bancontact een rebranding waarbij zustermerk Mister Cash definitief uit de bedrijfsnaam werd verwijderd. Ook het logo werd geüpdatet.

Op 27 maart 2018 werd aangekondigd dat Bancontact en Payconiq fuseren tot Bancontact Payconiq Company.[5]

Ondertussen hebben meerdere banken het Bancontact-betaalschema volledig geïntegreerd in de bank-applicatie.

• Officiële website