Bahamapijlstaart
De Bahamapijlstaart (Anas bahamensis) is een kleine tropische eend.
Bahamapijlstaart IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bahamapijlstaart (Anas bahamensis) | ||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Soort | ||||||||||||
Anas bahamensis Linnaeus, 1758 | ||||||||||||
Afbeeldingen op | ||||||||||||
Bahamapijlstaart op | ||||||||||||
|
Leefwijze
De bahamapijlstaart eet vooral waterplanten en insecten.
Beschrijving
De geslachten zijn beide hetzelfde gekleurd: de wangen, keel en de voorhals zijn wit het overige verenkleed is gelig bruin met een zwarte tekening. De zwarte kleur is iriserend groen. De staart is puntig en licht kaneelbruin. De snavel is blauw met een rode basisvlek en de poten zijn loodgrijs.
Verspreiding en habitat
De Bahamapijlstaart komt op het Caraïbisch gebied voor, Zuid-Amerika en de Galápagoseilanden. De habitat bestaat uit poelen en plassen met veel plantengroei, zoals mangrovenmoerassen en lagunen langs de kust.
De soort telt 3 ondersoorten:
- A. b. bahamensis: West-Indië en noordelijk Zuid-Amerika.
- A. b. rubrirostris: van zuidelijk Ecuador en zuidelijk Brazilië tot noordelijk Argentinië en noordelijk Chili.
- A. b. galapagensis: de Galapagoseilanden.
Houden en fokken
De Bahamapijlstaart wordt buiten haar natuurlijke habitat ook gehouden als volièrevogel en in tuinvijvers. In het Noord-Europese klimaat dient er wél een winterverblijf te zijn omdat de eend niet winterhard is.
Voortplanting in gevangenschap
De eend nestelt het liefst in nestkasten. De broedtijd in Europa is in april tot mei. Het aantal eieren is 8-12, ze zijn gelig bruin van kleur en de broedduur is 25 tot 26 dagen. Het vrouwtje brengt haar jongen zelf groot. Deze kunnen na 6-7 weken vliegen, ze zijn aan het eind van het jaar geslachtsrijp maar broeden pas in het 2e jaar.
Bronnen, noten en/of referenties |