BSA Light Six

BSA was van oorsprong een wapenfabriek, opgericht door veertien wapensmeden die tijdens de Krimoorlog volop werk hadden gehad, maar daarna niet meer. Het Britse Ministerie van Oorlog richtte staatsbedrijven op die met Amerikaanse machines wapens gingen produceren. De Birmingham Small Arms Trade Association begon dus met de productie van fietsen en aan het begin van de 20e eeuw ging men ook framedelen leveren waardoor een fiets kon worden voorzien van een inbouwmotor, vooral van het Belgische Minerva. Van een eigen productie van motorfietsen, waardoor het merk uiteindelijk beroemd zou worden, was nog geen sprake. Rond 1905 leek de wapenproductie een nieuwe kans te krijgen, toen BSA de Royal Small Arms Factory in Sparkbrook van de Britse staat kon overnemen. Het War Office probeerde een kwart van de productie van Lee-Enfield-geweren aan deze fabriek te geven, maar kwam die belofte niet na. Men besloot daarop te beginnen met de productie van auto's om de fabriek in Sparkbrook draaiende te houden. BSA Cycle Co, opgericht voor de fietsproductie, werd verantwoordelijk voor de autoproductie en begon in 1907 met de productie van auto's. Om kennis én motoren te verkrijgen werd in 1910 Daimler in Coventry overgenomen. Vanaf dat moment kwamen de carrosseriën uit Sparkbrook en werden de auto's bij Daimler geassembleerd. De verkopen verliepen niet goed en toen de Eerste Wereldoorlog de productie tot stilstand bracht overleefde BSA met de levering van Lewis Guns, granaten en motorfietsen. Van 1921 tot 1926 werden opnieuw auto's geproduceerd, maar opnieuw ging het niet goed: in vier jaar tijd werden ongeveer 1.000 auto's gemaakt. Vooral de concurrentie van de goedkopere Austin Seven deed BSA de das om.

De BSA Ten was een goedkopere uitvoering van de Lanchester Ten en zo was het met de BSA Light Six en de Lanchester Light Six ook. De motor was een verkleinde versie van die van de Lanchester 18, een zescilinderlijnmotor met kopkleppen en een cilinderinhoud van 1378 cc, maar met een kettingaangedreven dynamo. Men gebruikte het X-chassis van de BSA Ten waar de combinatie motor-koppeling-versnellingsbak op vier punten met rubbers aan bevestigd was. De auto werd bij dochteronderneming Daimler in Coventry geassembleerd en had ook een Daimler-vloeistofkoppeling gekoppeld aan een Wilson-automatische versnellingsbak. De wielophanging werd verzorgd door halfelliptische bladveren en hydraulische schokdempers.