Pokigron
Pokigron, in de volksmond ook vaak aangeduid als Atjoni naar de aanlegsteiger waar veel boten vertrekken, is een dorp in het hart van Suriname (district Sipaliwini), bewoond door circa 500 Saramacca boslandcreolen. Het dorp is gelegen aan de linkeroever van de Boven-Suriname, net ten zuidwesten van het Brokopondostuwmeer (vroeger het Prof. dr. ir. W.J. van Blommesteinmeer) en neemt voor het verkeer naar het binnenland een bijzonder positie in. Het is namelijk het laatste dorp dat vanuit de hoofdstad Paramaribo nog over de weg te bereiken is. De aanlegsteiger Atjoni is daarmee een belangrijk overstappunt voor het binnenlandse transport. Boten verbinden vanaf hier de overige dorpen van Boven-Suriname.
Plaats in Suriname | |||
Situering | |||
District | Sipaliwini | ||
Ressort | Boven-Suriname | ||
Coördinaten | 4° 29′ NB, 55° 21′ WL | ||
Algemeen | |||
Inwoners | 500 | ||
Foto's | |||
De aanlegplaats Atjoni | |||
|
Infrastructuur
Overstappunt
Atjoni is de landingsplaats waar de korjalen uit het binnenland aanleggen en waar de personen en goederen uit- en inladen, die door vrachtwagens, busjes en “Jumbo’s” (voor het personenvervoer omgebouwde DAF-trucks) worden aan- en afgevoerd. Atjoni het punt meest zuidelijke punt dat over de weg kan worden bereikt in Suriname en ligt ongeveer 180 kilometer ten zuiden van Paramaribo.
Vanuit de Saramaccastraat in Paramaribo reden vroeger vrachtwagens en rijden nu nog elke dag de “Jumbo’s” eerst over de Highway tot Paranam, vervolgens over de bauxietweg tot aan Brokopondo. De zogenaamde “poederweg” die langs het stuwmeer tot aan Atjoni liep heeft plaatsgemaakt voor een prachtige geasfalteerde weg. Deze “poederweg” verzakte in de regentijd regelmatig en was dan soms nauwelijks berijdbaar. Met het aanleggen van de asfaltweg is het binnenland uitstekend bereikbaar geworden.
Elektriciteit
In 2018 opende een hybride elektriciteitscentrale van de EBS, die bestaat uit zonnepanelen en aangevuld worden met stroom van dieselgeneratoren. Het surplus aan elektriciteit wordt in grote batterijen opgeslagen. Deze werken alleen op momenten dat er te weinig zonneenergie beschikbaar is. Het park, dat 30 miljoen SRD heeft gekost, is geopend met 1 hectare aan zonnepanelen en is geschikt om later verder uit te breiden.[1]
Binnenlandse oorlog
Ten tijde van de Binnenlandse Oorlog kwam het dorp Pokigron op een bijzondere wijze in het nieuws. Begin 1987 was het dorp bezet door het Junglecommando van Ronnie Brunswijk. Het leger - onder leiding van Desi Bouterse - zette op 11 september 1987 een tegenaanval in. Daarbij zouden volgens het leger 40 (later teruggebracht tot 15) leden van het Junglecommando zijn gedood. Een Frans artsenteam verklaarde echter dat er helemaal geen treffen was geweest en dat het om vermoorde onschuldige burgers ging.
In oktober 1987 poogde het leger de beschuldigingen ter plekke in aanwezigheid van Nederlandse journalisten te ontzenuwen. Het leger organiseerde voor de “gasten” een zuivering van een dorp aan de overzijde van de Surinamerivier. De journalisten volgden de versie van het leger en deden daar verslag van. Deze versie van de gebeurtenissen is echter twijfelachtig. In 1993 veroordeelde het Inter-Amerikaanse hof voor de rechten van de mens de Surinaamse regering tot betaling van een schadeloosstelling van 400.000 Amerikaanse dollar aan de nabestaanden van de zeven slachtoffers.[2] Tot op heden zijn deze gebeurtenissen in Suriname echter niet gerechtelijk onderzocht of vervolgd.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Bronnen, noten en/of referenties
|