Aromadendron

Aromadendron is de naam van een geslacht van planten uit de Magnoliafamilie. De naam werd in 1825 door Blume geïntroduceerd. Al in 1866 reduceerde Baillon het geslacht formeel tot een sectie van Magnolia, in subgenus Talauma.[1] Sinds stamboomonderzoek met behulp van DNA-sequencing de verwantschappen binnen de familie Magnoliaceae heeft duidelijk gemaakt, is de status van Aromadendron als geslacht zeer onzeker geworden en haar positie als sectie van Talauma ondergraven.[2][3][4][5] Sommige, vooral westerse, auteurs plaatsen de soorten uit de subfamilie Magnolioideae nu allemaal in één groot geslacht Magnolia, waarbij Aromadendron is gereduceerd tot niet meer dan een subsectie.[6] Andere, vooral Chinese, auteurs delen de subfamilie in een groot aantal kleine geslachten in, waarvan Aromadendron er dan één is, met ongeveer 5 soorten.[7] Aromadendron onderscheidt zich niet duidelijk van de andere taxa van de Magnolioideae. De reden om de groep apart te benoemen is dat de structuur van de verzamelvrucht lijkt op die van Talauma terwijl de overige kenmerken meer aan een Magnolia doen denken. Voor de taxonomische indeling, zie verder Magnolia.

Aromadendron
Magnolia (Aromadendron) elegans, de type-soort van dit taxon
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:Magnoliiden
Orde:Magnoliales
Familie:Magnoliaceae
geslacht
Aromadendron
Blume (1825)
Portaal    Biologie

De soorten uit dit geslacht (of deze subsectie) komen voor in de tropen van de Malesische regio in Zuidoost-Azië. Geen enkele soort is in Nederland en België winterhard.

Historie van het geslacht

De naam die Blume aan het geslacht gaf is Latijn voor "geurende boom". De eerste vermelding van de naam Aromadendron is in Bijdragen tot de Flora van Nederlands Indië van 1825.[8] Blume geeft hier een beschrijving van de bloem met opvallend veel smalle bloemdekbladeren en van de manier waarop de verzamelvrucht uit elkaar valt, op dezelfde manier als bij een Talauma. Don nam het geslacht in 1831 op in zijn General History,[9] Spach nam het in 1839 ook op in zijn overzicht van de familie[10] en ook Miquel accepteerde in 1858 het geslacht.[11] Bij Bentham & Hooker was het geslacht in 1862 impliciet samengevoegd met Talauma[12] en in 1866 reduceerde Baillon het formeel tot een sectie van Magnolia, in subgenus Talauma.[1] In 1922 herstelde Ridley het geslacht weer in ere[13] en bij Dandy vormde het een van de negen geslachten bij zijn nieuwe indeling van de tribus Magnolieae.[14] Dandy's indeling is lange tijd op hoofdpunten overeind gebleven, totdat Nooteboom, die Dandy's werk na 1976 heeft voortgezet, begon aan een proces waarbij het aantal geslachten langzaamaan werd verkleind. Aromadendron was een van de eerste geslachten die aan deze reductie ten prooi vielen.[15] Nooteboom reduceerde het geslacht, als subgenus Talauma sect. Aromadendron, tot Magnolia. Moleculaire data wezen later uit dat Aromadendron nauwer verwant is aan Michelia en Elmerrillia dan aan Talauma.

Soorten
  • Aromadendron elegans Blume = Magnolia elegans (Blume) H. Keng [typus]
  • Aromadendron glaucum Korth. = Magnolia elegans (Blume) H. Keng
  • Aromadendron nutans Dandy = Magnolia bintuluensis (A. Agostini) Noot. (subsect. Aromadendron maar de geldige naam is nooit in Aromadendron gepubliceerd)
  • Aromadendron "ashtonii" Dandy ex P.F. Cockburn = Magnolia ashtonii Dandy ex Noot. (nooit formeel als Aromadendron gepubliceerd)
  • Aromadendron "borneensis" Dandy ex P.F. Cockburn = Magnolia borneensis Noot. (nooit formeel als Aromadendron gepubliceerd)
  • Magnolia pahangensis Noot. (subsect. Aromadendron maar nooit als Aromadendron gepubliceerd)
  • Aromadendron oreadum (Diels) Kaneh. & Hatus. = Magnolia liliifera (L.) Baill. (subsect. Blumiana)
  • Aromadendron baillonii (Pierre) Craib = Magnolia baillonii Pierre (subsect. Michelia)
  • Aromadendron spongocarpum (King) Craib = Magnolia baillonii Pierre (subsect. Michelia)
  • Aromadendron yunnanense Hu = Magnolia baillonii Pierre (subsect. Michelia)

Noten en referenties
  1. Baillon, H.E. (1866), Mémoire sur la famille des Magnoliacées. in: Adansonia (Parijs), deel 7: 2, 66.
  2. Azuma, H., L.B. Thien & S. Kawano (1999), Molecular phylogeny of Magnolia (Magnoliaceae) inferred from cpDNA sequences and evolutionary divergence of the floral scents. in: Journal of Plant Research (Tokyo) 112(3) (1107): p. 291-306.
  3. Azuma, H., L.B. Thien & S. Kawano (2000), Molecular phylogeny of Magnolia based on chloroplast DNA sequence data and floral scent chemistry. in: Liu, Y.H. et al. (eds.) Proceedings of the International Symposium on the Family Magnoliaceae, May 18-22 1998, Guangzhou, China (Science Press, Beijing): p. 219-227.
  4. Azuma, H., J.G. García-Franco, V. Rico-Gray & L.B. Thien (2001), Molecular phylogeny of the Magnoliaceae: The biogeography of tropical and temperate disjunctions. in: American Journal of Botany 88(12): p. 2275-2285.
  5. Kim, S., C.W. Park, Y.D. Kim & Y.B. Suh (2001), Phylogenetic relationships in family Magnoliaceae inferred from ndhF sequences. in: American Journal of Botany (Lancaster, PA) 88(4): p. 717-728.
  6. Zie o.a. Figlar, R.B. & H.P. Nooteboom (2004), Notes on Magnoliaceae IV. in: Blumea 49(1): 87-100. In dit artikel geven Figlar en Nooteboom een nieuwe indeling van Magnolia in 3 subgenera, 12 secties en 13 subsecties. Waar nodig geven ze nieuwe namen. Aromadendron is hier een subsectie van sectio Michelia in subgenus Yulania.
  7. Zie o.a. Law, Y.W. et al. (2004), Magnolias of China: p. 382. Hier wordt de subfamilie Magnolioideae "volgens het systeem van Law" verdeeld in 15 genera, waarvan Aromadendron er één is. Er komen geen vertegenwoordigers van Aromadendron in China voor en de groep wordt daarom verder niet besproken.
  8. Blume, C.L. (1825), Bijdragen tot de Flora van Nederlands Indië (Batavia), deel 1: 10.
  9. Don, G. (1831), A general History of the Dichlamydeous plants (Londen), deel 1: 85.
  10. Spach, E. (1839), Les Magnoliacées. in: Histoire Naturelle des Végétaux, Phanérogames (Parijs), deel 7: 452.
  11. Miquel, F.A.W. (1858), Flora van Nederlandsch Indië (Amsterdam), deel 1(2): 16.
  12. Bentham, G. & Hooker, J.D. (1862), Genera Plantarum (Londen), deel 1: 17
  13. Ridley, H.N. (1922), The Flora of the Malay Peninsula (Ashford), deel 1: 13, 17.
  14. Dandy, J.E. (1927), The Genera of Magnolieae. in: Bulletin of Miscellaneous Information, Royal Gardens, Kew, 1927(7): 257-264.
  15. Nooteboom, H.P. (1985), Notes on Magnoliaceae, with a revision of Pachylarnax and Elmerrillia and the Malesian species of Manglietia and Michelia. in: Blumea 31(1): 65-121.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Magnolia op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.