Archie Hahn

Hoewel hij sprintwedstrijden won op de Amerikaanse en Canadese kampioenschappen in 1903, kwam Archie Hahn voor de Olympische Spelen in 1904 in Saint Louis aan als groentje van de banen uit het oosten van de VS. Weinigen zagen in hem een potentiële winnaar,[1] ook al waren er in St. Louis vanwege de verre en dure reis weinig Europeanen.

In de series van de eerste wedstrijd, de 60 m, laat Hahn al zien wie hij is en vestigt hij er meteen zijn reputatie. In een paar meter is zijn status veranderd van bijna onbekende in een favoriet.[1] In de finale maakt Hahn gebruik van zijn snelle start en wint in 7,0 s, een evenaring van het wereld- en olympische record van zijn landgenoot Alvin Kraenzlein.
Twee dagen later is Archie Hahn, nog helemaal in de wolken van zijn triomf op de 60 m, uiteraard een van de favorieten voor de 200 m. Terwijl alle finalisten voorovergebogen klaarstaan voor de start, beweegt Archie Hahn bijna onmerkbaar... De actie heeft succes: zijn concurrenten lopen in de val en worden bestraft wegens een valse start. De beweging van Hahn blijft echter onopgemerkt. Bij de herstart vertrekt Hahn zo snel dat het lijkt alsof zijn tegenstanders vastgelijmd zitten... Hij finisht met ruim 2 yard voorsprong in een tijd van 21,6, een nieuw olympisch record.[1]
Op 3 september doet Hahn het op de 100 m nog eens dunnetjes over en wint ook deze afstand met een voorsprong van 3 yard in 11,0. Hahn is de eerste sprinter die de dubbelslag op de 100 en 200 m maakt, een dubbelslag die nog wordt verfraaid met de derde gouden medaille op de 60 m. Hij heeft er de bijnaam van "de meteoor van Milwaukee" aan overgehouden.[1]

Op de Tussenliggende Spelen in Athene in 1906 herhaalde Hahn zijn olympische zege op de 100 m. Iets wat ongeëvenaard bleef tot 1988, toen Carl Lewis zijn tweede opeenvolgende goud op de 100 m won (hoewel na diskwalificatie van Ben Johnson). Overigens zijn deze Tussenliggende Spelen later door het IOC niet erkend en ook de op deze Spelen behaalde medailles worden tegenwoordig niet meegerekend in olympische medailleklassementen.

Na zijn loopcarrière werd Archie Hahn coach en schreef het boek "How to Sprint". Archie trainde de lopers van de Universiteit van Virginia naar 12 staatskampioenschappen in 13 jaar. Hij stierf in 1955 en werd opgenomen in de "University of Michigan Athletic Hall of Honor" (1984) en de "Virginia Sports Hall of Fame" (1991).

• Olympisch kampioen 60 m - 1904
• Olympisch kampioen 100 m - 1904
• Olympisch kampioen 200 m - 1904
• Tussenliggende Spelen kampioen 100 m - 1906
• Amerikaans kampioen 100 m - 1903
• Amerikaans kampioen 200 m - 1903, 1905