Another Brick in the Wall (part two)

Another Brick in the Wall (part two) is een single van de Britse rockgroep Pink Floyd uit 1979 die wereldwijd de hoogste regionen van de hitlijsten bereikte.

Another Brick in the Wall (part two)
Single van:
Pink Floyd
Van het album:
The Wall
(Cover op en.wikipedia.org)
Uitgebracht1979
Genreprogressieve rock / protestlied
Duur3:11
LabelEMI Group
Schrijver(s)Roger Waters
Componist(en)idem
Producent(en)Bob Ezrin
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Volgorde op The Wall
4
The Happiest Days of Our Lives		 5
Another Brick in the Wall (part 2)		 6
Mother
Portaal    Muziek

In het Verenigd Koninkrijk was het Pink Floyd's eerste single sinds 'Point Me at the Sky' (1968). In 1980 werd het nummer genomineerd voor een Grammy Award in de categorie 'Best Performance by a Rock Duo or Group'. Wereldwijd werden van de single meer dan vijf miljoen exemplaren verkocht, waaronder 1,5 miljoen stuks in de Verenigde Staten, 1 miljoen in het Verenigd Koninkrijk en meer dan 800.000 stuks in Frankrijk. Het nummer staat op de 375ste plaats in Rolling Stone's lijst van "De 500 Beste Songs Aller Tijden".

In Nederland was de plaat op donderdag 29 november 1979 TROS Paradeplaat en een dag later Veronica Alarmschijf op Hilversum 3. De plaat werd een gigantische hit en bereikte de 3e positie in de Nederlandse Top 40 en de TROS Top 50. In de Nationale Hitparade werd de 4e positie bereikt.

Inleiding

Another Brick in the Wall (part 2) maakt deel uit van de dubbelelpee The Wall uit 1979, een internationaal erkend topalbum, maar tegelijkertijd een aankondiging van het eind van de band. De leden kregen ruzie over bijna alles en voornamelijk Richard Wright moest het ontgelden bij zelfbenoemd leider Roger Waters; hij zou te weinig bijdragen. Another Brick in the Wall scoorde goed voor een somber protestlied. De plaat was op vrijdag 30 november 1979 Veronica Alarmschijf op Hilversum 3 en bereikte het nummer de 3e positie in de Nederlandse Top 40 en de 4e positie in de Nationale Hitparade. De single is dan wel afkomstig van de dubbelelpee, de album- en singleversies verschillen van elkaar; dat wordt voornamelijk veroorzaakt door het feit dat op de elpee bijna alle tracks in elkaar overliepen. Naast die twee versies bestaat er nog een versie uit de film. B-kant was One of My Turns, waarin Pink de boel kort en klein slaat.

Versies

Singleversie

De single begint uit het niets met een strak mars-ritme. De videoclip begint met een panorama over Londen, waarbij opvallend veel steen (brick) en beton te zien zijn. Op een klein speelveldje speelt een aantal kinderen en Waters zingt zijn lied al: We don’t need no education; we don’t need no thought control. De spelende kinderen worden “tot de orde geroepen” door de strenge schoolmeester. Een animatie laat een meester zien die allerlei kinderen door de gehaktmolen haalt om ze allemaal eenduidig en hetzelfde te laten zijn. Pink, hoofdfiguur van het album en staand voor Waters zelf, beschouwt het als weer een steen in de muur, zodat hij niet meer bij zijn werkelijkheid kan.

Het lied heeft geen couplet of refrein; de tekst wordt tweemaal herhaald. In de tweede versie wordt het door schoolkinderen gezongen. Daarvoor werd de geluidstechnicus eropuit gestuurd en kwam met kinderen van de Islington Green School, een school in de buurt van de geluidsstudio. Na de twee refreinen mag David Gilmour zijn kunsten tonen in een instrumentaal fade-out.[1]

Het videofilmpje laat veel steen zien; de kinderen zijn als het ware ingesloten door muren. Ook het grijs en grauwe bakstenen wooncomplex laat niets te raden over.

Elpeeversie

Bij de elpeeversie blijkt het nummer qua ritme en tempo aan te sluiten bij The Happiest Days of Our Lives, waarin al wordt aangekondigd dat de docenten de kinderen voornamelijk dwarszitten. Vervolgens komt de single voorbij, maar de gitaarsolo wordt maar langzamer een fade-out. Aan het eind komt de meester met zijn opmerkingen tegen de spelende: "Wrong! Do it again!" , dat overgaat in "If you don't eat yer meat, you can't have any pudding! How can you have any pudding if you don't eat yer meat?!", en "You! Yes! You behind the bikesheds! Stand still, laddie!" Kortom in de ogen van Pink / Waters onderdrukking in het Engelse schoolsysteem van destijds. Het nummer eindigt met een telefoonsignaal. Om aan te tonen dat school niet het enige is wat bijgedragen heeft tot de Muur, gaat de volgende track over een overbezorgde moeder.

Filmversie

Bij de filmversie kan er geen onderscheid gemaakt worden tussen The Happiest Days of Our Lives; de elpeeversie is opnieuw gemixt. Pink dagdroomt gedurende het lied dat hij en zijn medeleerlingen in opstand komen en de school in brand steken; de leraar wordt in de brand gegooid. Hij komt ruw in de werkelijkheid terug.

Ontvangst

The Wall en dus ook de single werd niet overal goed ontvangen. In een gespleten Europa was het achter het IJzeren gordijn sowieso niet legaal te krijgen. Maar ook in voormalige Engelse koloniën was men niet blij met elpee en single; het zou jongeren oproepen tot revolte tegen het onderwijssysteem van kostscholen. Zuid-Afrika deed de single in de ban, de elpee was er ook al moeilijk verkrijgbaar. De film laat zien dat men daar (voorlopig) niet bang voor hoefde te zijn. De leraren zijn niet de echte onderdrukkers; zij worden gestuurd door hun vrouwen. 5.000.000 verkochte exemplaren waren niet genoeg om het systeem snel te laten veranderen.

De single belandde in diverse landen in de hitparades. In de Verenigde Staten kwam het ook in een discolijst terecht vanwege het stuwende disco-achtige ritme.

Another Brick in the Wall

Als er een part two is, is er ook een part one. In Another Brick in the Wall (part one) wordt de Tweede Wereldoorlog aangeduid als weer een steen in de muur; Pinks / Roger Waters vader moest vechten op het vasteland. Het basisritme van part two is in part one al te horen. In Another Brick in the Wall (part three) is Pink / Roger Waters het gemoeder zat, de muur zit dicht. Het loopt uit op een uiterste poging de muur te doorbreken: een zelfmoordpoging in Goodbye Cruel World. Ook in part three zit het ritme van part one.

Hitnotering
"Another Brick in the Wall (part two)" in de Nederlandse Top 40 - binnen 08-12-1979
Week 1234567891011
Nummer 25 10 8 6 4 3 3 6 13 21 36 uit
"Another Brick in the Wall (part two)" in de Nationale Hitparade - binnen: 15-12-1979
Week 123456789101112
Nummer 44 8 6 6 4 4 6 12 12 27 33 39 uit

NPO Radio 2 Top 2000
Nummer met notering(en)
in de Radio 2 Top 2000[noot 1]		 '99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19
Another Brick in the Wall (part two) 17 20 20 26 39 32 52 46 86 45 56 47 53 39 48 56 72 66 90 54 69
  1. Een getal geeft de plaats aan; een '*' dat het nummer niet genoteerd kon zijn, omdat het nog niet was uitgekomen, een '-' dat het nummer niet genoteerd was en een '?' betekent dat de notering nog niet verwerkt is. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

JOE FM Hitarchief Top 2000
"Another Brick in the Wall (part two)"
Jaar 2009201020112012
Positie 27 35 28 28
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.