Annick De Ridder

De Ridder voltooide haar middelbare studies aan het Instituut Dames van het Christelijk Onderwijs te Antwerpen, alwaar ze afstudeerde in de richting Latijn-Wiskunde. Vervolgens behaalde ze haar diploma kandidatuur Rechten aan de UFSIA in 1999 en vervolgens haar licentie aan de UIA in 2002. In 2013 behaalde ze een aanvullend postgraduaatsdiploma Corporate Finance aan de Katholieke Universiteit Leuven.

De Ridder werd bekend in Vlaanderen tijdens haar voorzitterschap van de Jong VLD-Antwerpen, een mandaat dat ze uitoefende van 2002 tot 2004. Gedurende die periode trok zij namelijk ten strijde tegen de goedkeuring van het migrantenstemrecht. Later haalde zij het nieuws in het debat omtrent de Lange Wapperbrug in Antwerpen en een boycot van de Zeeuwse mossel om zo het dossier van de verdieping van de Schelde open te breken.

Van 2002 tot 2011 was De Ridder advocaat aan de Antwerpse balie, bij advocatenkantoor Caeymaex, Lenière, Verstraeten en Partners. Bij de derde rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 13 juni 2004 werd ze verkozen in de kieskring Antwerpen. Ze was onder meer actief als vast lid van de Commissie voor Openbare Werken, Mobiliteit en Energie. Na de volgende Vlaamse verkiezingen van 7 juni 2009 kwam ze eind juni 2009 opnieuw in het Vlaams Parlement terecht. Ze zat er de Commissie voor Bestuurszaken, Binnenlands Bestuur, Decreetsevaluatie, Inburgering en Toerisme voor van 2009 tot 2013. In december 2009 snoerde Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans haar de mond na kritische vragen betreffende de Oosterweelverbinding.[3]. Eind jaren 2000 had De Ridder een relatie met Ludo Van Campenhout. Vervolgens tekende zich tussen beiden een oplopend visieverschil af rond de Oosterweelverbinding, met De Ridder als tegenstandster van de tunnelvariant. [4].

Van 2007 tot 2011 was zij fractievoorzitter van de Open Vld in de gemeenteraad van Antwerpen en bestuurder in het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen. In april 2011 legde ze beide mandaten neer en verliet ze de gemeenteraad om een functie op te nemen bij Katoen Natie.[5] Van 2014 tot 2015 was ze opnieuw bestuurder in het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen.

Op 25 november 2013 maakte ze haar overstap naar de N-VA bekend.[6] Ze werd bij de Vlaamse verkiezingen van 25 mei 2014 met 30.573 voorkeurstemmen voor de eerste maal vanop een N-VA-lijst verkozen in het Vlaams Parlement. Sinds 2014 is ze actief in de commissie voor Mobiliteit & Openbare Werken, de Commissie voor Algemeen Beleid, Financiën en Begroting en de Commissie voor de bestrijding van gewelddadige radicalisering. Van eind juni tot eind juli 2014 maakte ze als secretaris deel uit van het Bureau (dagelijks bestuur) van het Vlaams Parlement. Ze werd vanuit het Vlaams Parlement sinds begin juli 2014 ook aangewezen als deelstaatsenator voor N-VA en werd fractieleider in de Senaat. Ze bleef senator tot in januari 2019.

Bij de lokale verkiezingen van 2018 werd ze opnieuw verkozen tot gemeenteraadslid van Antwerpen. Ze werd er eveneens aangesteld als schepen voor de haven, stadsontwikkeling en ruimtelijke ordening.[7]

• Persoonlijke website

	Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA)
Partijvoorzitters: Geert Bourgeois · Bart De Wever Fractievoorzitters: Kamer: Peter De Roover · Senaat: Karl Vanlouwe · Vlaams Parlement: Wilfried Vandaele · Brussels Hoofdstedelijk Parlement: Cieltje Van Achter · Europees Parlement: Geert Bourgeois (voor de ECH-fractie) Ministers: Vlaamse Regering: Jan Jambon · Ben Weyts · Matthias Diependaele · Zuhal Demir Andere belangrijke functies: Voorzitter Vlaams Parlement: Liesbeth Homans Ondervoorzitters: Lorin Parys · Cieltje Van Achter Voorgangers: Volksunie · VU&ID Nevenorganisatie: Jong N-VA