Anders Sparrman

Hij was de zoon van een dominee, Erik Sparrman; zij moeder heette Brita Högbom. Zijn vader kwam uit een geslacht van dominees in Hälsingland. Anders was een leerling van Linnaeus en kreeg zijn opleiding aan de Universiteit van Uppsala.

In 1765 reisde hij als scheepsarts mee met een expeditie naar China. Twee jaar daarna beschreef hij de dieren en planten die hij had verzameld in een reisdagboek (Iter in Chinam – Resa till Kina) dat in 1768 werd uitgegeven (dit was zijn dissertatie, "doctoraalscriptie"). Op aanraden van Linnaeus reisde hij in 1772 naar Zuid-Afrika waar hij leraar werd. In Zuid-Afrika sloot hij zich aan bij de tweede expeditie van James Cook als assistent-natuuronderzoeker van Johann en Georg Forster voor onderzoek in Australië, Oceanië en Zuid-Amerika. Op de terugreis van deze expeditie ging hij in juli 1775 in Kaapstad van boord. Hij begon daar een artspraktijk. Hierdoor verdiende hij genoeg geld om expedities in het binnenland te financieren. Daar maakte hij studie van de natuur en de bevolking. Hij bezocht o.a. de pas bij Duivelskop.

Zijn dagboeken werden in drie delen gepubliceerd Resa till Goda Hopps-Udden, södra Polkretsen och omkring Jordklotet, samt Till Hottentott- och Caffer-Landen Åren 1772-1776.

Sparrman was een politiek actief en een voorstander van de afschaffing van de slavernij.

In 1776 reisde hij terug naar Zweden. Daar had hij tijdens zijn afwezigheid een eredoctoraat gekregen een jaar later werd hij lid van de Kungliga Vetenskapsakademien (Koninklijke Zweedse Academie). In 1780 werd hij conservator van de collecties van deze Academie en hoogleraar natuurlijke historie en farmacie. In 1790 werd hij hoogleraar bij het Collegium medicum in Stockholm. In 1787 nam hij deel aan een reis door West-Afrika, maar deze onderneming was geen succes.