Altaiet

Het mineraal altaiet is een lood-telluride met de chemische formule PbTe. Het wordt ook wel, analoog aan de samenstelling, telluurlood genoemd. Volgens de chemische nomenclatuurregels zou de verbinding lood(II)telluride genoemd moeten worden.

Altaiet
Altaiet uit Mexico
Mineraal
Chemische formulePbTe
KleurTinwit tot geel
StreepkleurZwart
Hardheid2,5 - 3
Gemiddelde dichtheid8,16 g/cm³
GlansMetallisch
OpaciteitOpaak
BreukConchoïdaal (schelpvormig)
Splijting[001] perfect; [010] perfect; [100] perfect
HabitusMassief
Kristaloptiek
KristalstelselKubisch
RuimtegroepF m3m
Eenheidscela = 6,44 Å
Overige eigenschappen
Radioactiviteitgeen
Magnetismegeen
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Naamgeving en ontdekking

De naam is afkomstig van de oorspronkelijke vindplaats: het Altajgebergte in Centraal-Azië. Het mineraal werd in 1845 ontdekt.

Eigenschappen

Het tinwitte tot gelige altaiet heeft een kubisch kristalstelsel. Het komt voor als massieve, euhedrale kristallen. De kubische splijting is perfect en het breukvlak vrijwel schelpvormig (conchoïdaal). De hardheid is 2,5 tot 3 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt 8,16 g/cm³.

Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Ontstaan en herkomst

Altaiet komt voor in aders met gedegen goud, telluur, andere telluriden en sulfiden, kwarts en dergelijke meer. Het is economisch meestal niet van belang, daar het in de regel slechts in geringe hoeveelheden voorkomt.

Het mineraal wordt op enkele plaatsen ter wereld gevonden:

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.