Allen Johnson

Allen Kenneth Johnson (Washington D.C., 1 maart 1971) is een voormalige Amerikaanse hordeloper. Hij werd in deze discipline olympisch kampioen, zevenmaal wereldkampioen (viermaal outdoor en driemaal indoor) en meervoudig Amerikaans kampioen. Tijdens zijn sportcarrière liep hij de 110 m horden dertienmaal onder de dertien seconden, tot nu toe het hoogste aantal van alle hordelopers ter wereld. Hij nam driemaal deel aan de Olympische Spelen. Met zijn persoonlijk record van 12,92 s benaderde hij in 1996 het wereldrecord tot op één honderdste van een seconde en staat hij zevende (peildatum juli 2013) op de wereldranglijst aller tijden.

Allen Johnson
Tijdens de ISTAF in Berlijn, 2007
Volledige naamAllen Kenneth Johnson
Geboortedatum1 maart 1971
GeboorteplaatsWashington D.C.
Nationaliteit Verenigde Staten
Lengte1,78 m
Gewicht70 kg
Sportieve informatie
Disciplinehordelopen
Trainer/coachSylvanues Hepburn, Dennis Craddock, Curtis Frye
Eerste titelNCAA-indoorkampioen 60 m horden 1992
OS1996, 2000, 2004
ExtraOlympisch recordhouder 110 m horden 1996-2004; ex-Amerikaans recordhouder 110 m horden
Portaal    Atletiek

Biografie

Van NCAA- tot olympisch kampioen

Allen Johnson beoefende tijdens zijn studie aan de Universiteit van North Carolina te Chapel Hill de tienkamp, waarbij hij uitblonk in het hoogspringen, verspringen en hordelopen. Door de vele blessures die hij hierbij opliep, specialiseerde hij zich later in het hordelopen. In 1992 won hij op de universiteitskampioenschappen de 60 m horden (indoor).

Het grootste succes van zijn atletiekcarrière behaalde Johnson in het olympische jaar 1996. Hij maakte dat jaar zijn olympische debuut op de Spelen van Atlanta en won hierbij gelijk een gouden medaille op de 110 m horden. In de olympische recordtijd van 12,95 versloeg hij zijn landgenoot Mark Crear (zilver; 13,09) en de Duitser Florian Schwarthoff (brons; 13,17). Deze olympische overwinning voorspelde hij reeds in 1992, toen hij met zijn familie naar de Spelen op de televisie keek.[1]

Drie wereldtitels

In 1995 begon Johnson voortvarend door tijdens de wereldindoorkampioenschappen, die in Barcelona werden gehouden, de titel te veroveren op de 60 m horden. Later dat jaar veroverde hij in Göteborg op de 110 m horden ook zijn eerste outdoor wereldtitel. Met een tijd van 13,00 versloeg hij de Brit Tony Jarrett (zilver; 13,04) en de Amerikaan Jack Pierce (brons; 13,06). Twee jaar later prolongeerde hij zijn outdoor-wereldtitel op de WK in Athene. Ditmaal was hij wereldrecordhouder Colin Jackson de baas met 12,93 om 13,05. Dat jaar werd hij onderscheiden met de Jesse Owens-award.

Wisselende successen

In 2000 had Allan Johnson te kampen met blessures, maar desondanks werd hij op de Olympische Spelen van Atlanta met 13,23 knap vierde in de finale. In het jaar erop revancheerde hij zich door op de WK in Edmonton de Cubaanse olympische kampioen Anier Garcia te verslaan en zette hij met 13,04 de beste jaarprestatie neer. Op de Olympische Spelen van 2004 in Athene tuimelde hij in de voorrondes over een horde en werd met een finishtijd van 13,45 uitgeschakeld. Dat seizoen liep hij met 13,05 de op-een-na beste jaarprestatie ter wereld.

Op 8 maart 2008 behaalde Johnson op 37-jarige leeftijd in het Spaanse Valencia een zilveren medaille op de WK indoor. Favoriet en olympisch kampioen van Athene Liu Xiang won in 7,46 z'n eerste indoorrace van het seizoen. Allen Johnson finishte vlak hierachter in een tijd van 7,55.

Einde atletiekloopbaan

Johnson, die tijdens zijn actieve atletiekloopbaan samen met de olympische-medaillewinnaars Melissa Morrison en Terrence Trammell onder leiding van Curtis Frye aan de Universiteit van South Carolina trainde, waar hij tevens assistent coach was, zette in juli 2010, op 39-jarige leeftijd, een punt achter zijn atletiekloopbaan.
Tegenwoordig is hij sprint- en hordentrainer aan de United States Air Force Academy in Colorado Springs. Hij is vrijgezel en heeft een dochter.

Titels
  • Olympisch kampioen 110 m horden - 1996
  • Wereldkampioen 110 m horden - 1995, 1997, 2001, 2003
  • Wereldindoorkampioen 60 m horden - 1995, 2003, 2004
  • Amerikaans kampioen 110 m horden - 1996, 1997, 2000, 2001, 2002, 2003, 2005
  • Amerikaans indoorkampioen 60 m horden - 1995, 2002, 2003, 2004
  • NCAA-indoorkampioen 60 m horden - 1992

Persoonlijke records
Outdoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
100 m 10,41 s 1999
200 m 20,26 s 7 juli 1997 Stockholm
400 m 48,27 s 1996
110 m horden 12,92 s (ex-nat. rec.) 23 juni 1996 Atlanta
400 m horden 52,00 s 1991
hoogspringen 2,11 m 1989
verspringen 7,85 m 23 mei 1991
hink-stap-springen 14,83 m 1989
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
60 m 6,62 s 3 februari 1998 Madrid
200 m 21,53 s 18 januari 2003 Blacksburg
50 m horden 6,40 s 26 februari 2005 Liévin
55 m horden 7,14 s 21 januari 2008 Fresno
60 m horden 7,36 s 6 maart 2004 Boedapest
110 m horden 13,34 s 14 februari 1995 Moskou
verspringen 8,14 m 19 februari 1993 Johnson City

Finishes onder 13 seconden
Tijd Wind Datum Plaats
12,92 0,923-06-1996Atlanta
12,92 0,223-08-1996Brussel
12,93 0,007-08-1997Athene
12,95 0,629-07-1996Atlanta
12,96 0,417-09-2006Athene
12,97 -0,513-07-1997Stuttgart
12,97 1,523-07-2000Sacramento
12,97 0,004-07-2003Saint-Denis
12,98 0,218-08-1995Keulen
12,98 -0,312-08-1998Zürich
12,99 0,224-06-2005Carson

Palmares

60 m horden
  • 1995: WK indoor - 7,39 s
  • 2003: WK indoor - 7,47 s
  • 2004: WK indoor - 7,36 s
  • 2008: WK indoor - 7,55 s

110 m horden
Kampioenschappen
  • 1994: Wereldbeker - 13,29 s
  • 1995: WK - 13,00 s
  • 1995: Grand Prix Finale - 13,09 s
  • 1996: OS - 12,95 s
  • 1997: WK - 12,93 s
  • 1998: Goodwill Games - 13,10 s
  • 2000: 4e OS - 13,23 s
  • 2001: Goodwill Games - 13,16 s
  • 2001: WK - 13,04 s
  • 2001: Grand Prix Finale - 13,28 s
  • 2002: Wereldbeker - 13,45 s
  • 2003: WK - 13,12 s
  • 2003: Wereldatletiekfinale - 13,11 s
  • 2004: Wereldatletiekfinale - 13,16 s
  • 2005: WK - 13,10 s
  • 2005: Wereldatletiekfinale - 13,09 s
  • 2006: Wereldatletiekfinale - 13,01 s
  • 2006: Wereldbeker - 12,96 s
  • 2007: 6e Wereldatletiekfinale - 13,36 s
Golden League-podiumplekken
  • 1998: Herculis – 13,07 s
  • 1998: Weltklasse Zürich – 12,98 s
  • 1998: Memorial Van Damme – 13,06 s
  • 1998: ISTAF – 13,12 s
  • 1999: Bislett Games – 13,14 s
  • 1999: Golden Gala – 13,01 s
  • 1999: Golden Gala – 13,19 s
  • 2000: Weltklasse Zürich – 13,17 s
  • 2001: Meeting Gaz de France – 13,15 s
  • 2001: Bislett Games – 13,21 s
  • 2001: Herculis – 13,18 s
  • 2001: Weltklasse Zürich – 13,18 s
  • 2001: Memorial Van Damme – 13,24 s
  • 2001: ISTAF – 13,04 s
  • 2003: Meeting Gaz de France – 12,97 s
  • 2003: Golden Gala – 13,08 s
  • 2003: ISTAF – 13,21 s
  • 2003: Memorial Van Damme – 13,16 s
  • 2004: Golden Gala – 13,11 s
  • 2004: Meeting Gaz de France – 13,07 s
  • 2004: Weltklasse Zürich – 13,13 s
  • 2004: ISTAF – 13,16 s
  • 2005: Meeting Gaz de France – 13,04 s
  • 2005: Memorial Van Damme – 13,16 s
  • 2006: Weltklasse Zürich – 13,14 s
  • 2006: ISTAF – 13,29 s
  • 2007: Weltklasse Zürich – 13,23 s
  • 2007: Memorial Van Damme – 13,27 s
  • 2007: ISTAF – 13,33 s

Onderscheidingen
  • 1997: Jesse Owens-award
Zie de categorie Allen Johnson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.