Alginaat

Het is verkrijgbaar in poedervorm en verhardt na mengen met de juiste hoeveelheid water in een rubberachtige consistentie.

Belangrijkste fabrikanten zijn Cavex, Kromopan, Tissutex en Zelex.

Alginaat wordt zeer veel gebruikt in de tandheelkunde om een afdruk van het gebit te verkrijgen.

• Voordelen van alginaat zijn: niet toxisch, snel uitgehard, en relatief goedkoop.
• Nadelen zijn: niet heel nauwkeurig, afdrukken vervormen indien ze droog bewaard worden

De afdrukken worden meestal gevuld met gips zodat de tandarts of de tandtechnicus een nauwkeurige kopie van het gebit verkrijgt.

Buiten de tandheelkunde wordt het alginaat ook gebruikt om van allerlei zaken kopieën te maken zoals in de kunst, bij restauraties en in de prothetiek. Alginaat wordt ook gebruikt als wondverband.

In de voedingsmiddelenindustrie wordt alginaat onder andere als verdikkingsmiddel gebruikt. Buiten de voedingsmiddelenindustrie wordt alginaat ook gebruikt als 'drug delivery system'. Hierbij wordt alginaat gepolymeriseerd met divalente- calcium ionen. Op dit polymeer kunnen zowel hydrofiele als hydrofobe stoffen geladen worden. Deze stoffen dienen hiervoor voor het polymerisatie proces aanwezig te zijn in de oplossing. De gevormde polymeren komen voor als kralen (wanneer stoffen in de darmen opgenomen moeten worden) of als strips/films (wanneer stoffen sublinguaal opgenomen moeten worden).

Alginaat kan ook door biosynthese geproduceerd worden. Azotobacter vinelandii en Pseudomonas aeruginosa zijn bacteriën die in staat zijn om alginaat te produceren.[1][2]

In een uitzending van de Keuringsdienst van Waarde van 28 oktober 2010 werd uitgezocht dat de rode vulling van groene olijven, vaak op de verpakking aangeduid als piment of pimentpasta, in werkelijkheid een product is dat met alginaat wordt gemaakt.