Alfred Biolek

Alfred Biolek werd in 1934 geboren in Freistadt in het toenmalige Tsjecho-Slowakije als zoon van de gepromoveerde advocaat Joseph Biolek en Hedwig Biolek-Lerch, een kloosterscholiere en gelegenheidsactrice. Hij groeide samen op met zijn beide broers in een welgesteld gezin en was misdienaar. Zijn vader was lid van de Sudeten-Duitse Partij (SdP) en loco-burgemeester van Freistadt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de familie door het Russische leger verdreven en vader Joseph en zijn oudere broer werden gevangen genomen. De broer kwam later weer vrij, maar de vader werd, waarschijnlijk wegens zijn burgemeesterschap en lidmaatschap bij de SdP, aangeklaagd en later vrijgesproken. In 1946 verhuisde de familie naar Waiblingen bij Stuttgart, waar zijn vader weer als advocaat aan de slag ging.

Biolek bezocht tot aan zijn eindexamen in 1954 in Waiblingen het Staufer-Gymnasium, verbracht het schooljaar 1951/52 als een van de eerste Duitse uitwisselscholieren met AFS in de Verenigde Staten en studeerde daarna jura in Freiburg im Breisgau, München en Wenen. In het vijfde semester richtte hij met enkele medestudenten het cabaret Das Trojanische Pferd op. Tijdens een buitenlands semester in Wenen trad hij toe tot de katholieke studentenverbinding KÖHV Nordgau in Wenen in het Österreichische Cartellverband. Na zijn terugkeer naar Freiburg in 1957 was Biolek tijdelijk lid van de KDStV Hercynia Freiburg en later van KDStV Vandalia Praag te München. In 1966 trad hij daar weer uit. Ook was hij tijdelijk lid van de CDU.

In 1958 voltooide Biolek het eerste juridische staatsexamen met een predicaat in Baden-Württemberg. Daarna werkte hij als wetenschappelijk assistent bij Ernst von Caemmerer aan de Albert Ludwigs-universiteit in Freiburg en promoveerde in 1962 met een proefschrift over "Die Schadensersatzpflicht des Verkäufers und des Herstellers mangelhafter Waren nach Englischem Recht" tot doctor in de Rechten. In 1963 legde hij het tweede juristische staatsexamen af. In zijn eerste beroepsjaar vertegenwoordigde hij als hoofdambtenaar bij de handelsrechtbank die fungeert als griffier, de kanselarij van zijn vader, die leed aan kanker.

In februari 1963 werd Biolek bij het ZDF vervolgens aangesteld als jurist, maar wisselde hij al spoedig naar redactionele activiteiten, die hem meer prikkelden. Hij werkte onder andere als presentator in programma's, zoals Tips für Autofahrer, Urlaub nach Maß, Nightclub en Die Drehscheibe. In 1970 wisselde hij naar Bavaria Film, verhuisde van Waiblingen naar München en veranderde zijn tot dan conservatieve levensstijl en zienswijze radicaal. Hij nam deel aan het leven van de Münchner Bohemien. De vriendenkring rond Rainer Werner Fassbinder behoorde tot zijn bekenden. Vanaf 1974 produceerde hij het programma Am laufenden Band met Rudi Carrell, hetgeen zijn beroepsmatige doorbraak betekende.

Naast zijn tv-producties presenteerde Biolek ook talrijke talkshows. Hij is naast zijn mediale bezigheid sinds oktober ook professor aan de Kunsthochschule für Medien in Keulen. Als eerste Duitser werd hij in november 2000 benoemd tot speciale VN-ambassadeur voor de wereldbevolking in New York. In het bijzonder de aids-situatie in Afrika ligt hem na aan het hart. Bovendien steunt hij het interculturele werk van de American Field Service. In oktober 2005 stichtte Biolek de Alfred Biolek Stichting – Hilfe für Afrika, die zich inzette om jonge mensen in Afrika een goede start in het leven mogelijk te maken. Na zijn terugtrekking uit het actieve stichtingsbedrijf, veranderde hij de stichting in juli 2015 in een stichtingsfonds bij de Deutschen Stiftung Weltbevölkerung (DSW).

Biolek hield zich ook bezig op het gebied van het cabaret. Hij is een van de beschermheren van het varieté Bar jeder Vernunft in Berlin-Wilmersdorf. Sinds oktober 2006 was hij met het toneelprogramma Mein Theater mit dem Fernsehen, waarin hij fragmenten uit zijn carrière toonde en uitlegde, landelijk op tournee. In elke stad werd hij bovendien bijgestaan door een prominente gast, zoals Harald Schmidt, waarmee hij een spontaan gesprek voerde naar het voorbeeld van Boulevard Bio.

Sinds januari 2009 kroop hij in de rol van een historicus in de musical Monty Pythons Spamalot in het Keulse Musical Dome. In juli 2009 vond naar aanleiding van de 75e verjaardag van Alfred Biolek een gala plaats in het Keulse E-Werk met de titel Danke, Bio, dat werd uitgezonden door de ARD. In 2012 presenteerde hij een maandelijkse conversatieronde met de titel Biogramm in het Contra Kreis-theater in Bonn, waar hij reeds 35 jaar eerder te gast was.

In het midden van de jaren 60 werd hij voor de eerste keer verliefd op een man en sindsdien begreep hij dat hij homo was, waarvoor hij ook openlijk uitkwam. In 1969 nam hij ontslag bij het ZDF en verhuisde in 1970 naar München.

In 2010 viel Biolek van een wenteltrap en lag met zware verwondingen een tijdlang in coma.

• 1983 – Adolf Grimme-prijs met goud voor Bio's Bahnhof
• 1993 – Duitse kritiekprijs
• 1994 – Goldene Kamera in de categorie Beste tv-amusement voor Boulevard Bio
• 1994 – Bambi
• 1994 – Nationale Orde van Verdienste van het Nordrhein-Westfalen
• 1995 – Goldenes Schlitzohr
• 2000 – Bobby
• 2002 – Duitse boekenprijs
• 2002 – Duitse wijncultuurprijs
• 2003 – Karl-Valentin-Orde
• 2003 – Großes Bundesverdienstkreuz
• 2004 – Gouden VDP erenaald "voor zijn verdiensten rond de Duitse topwijn"
• 2008 – Goldene Kamera voor zijn levenswerk
• 2009 – Duitse tv-prijs – ereprijs voor zijn levenswerk
• 2009 – Warsteiner prijs – de Duitse gastronomieprijs – Lifetime-Award
• 2010 – Steiger Award
• 2010 – Cultuurprijs van de Otmar-Alt-Stiftung
• 2013 – Kaiser-Augustus-Orde Alfred Biolek – Oprichter van de Alfred Biolek Stichting

• 1971–1972 – Spreker, acteur, producer van de Duitse speciale uitgave van Monty Python's Flying Circus
• 1974–1976 – Filmproducer van de Rudi Carrell-show Am laufenden Band
• 1978–1982 – Bio’s Bahnhof, de eerste eigen amusementsshow
• 1983–1984 – Bei Bio
• 1985–1991 – Mensch Meier
• 1991–2003 – Talkshow Boulevard Bio
• 1994–2006 – alfredissimo!, kookprogramma met prominenten