Aleksandr Loekasjenko

Na de aanname van een nieuwe Wit-Russische grondwet in 1994 werden voor het eerst democratische verkiezingen gehouden die werden gewonnen door Loekasjenko. Op 20 juli 1994 aanvaardde hij het presidentschap. Al spoedig verving hij de Wit-Russische nieuwe vlag door een variant die sterk leek op de vlag van de Wit-Russische SSR binnen de Sovjet-Unie. In 1996 werden, ten gevolge van het Wit-Russisch referendum van 1995, Loekasjenko's bevoegdheden als president uitgebreid.

Loekasjenko werd in 2001 als president herkozen. In 2006 zou zijn tweede en grondwettelijk laatste ambtstermijn aflopen. Tijdens de verkiezingen voor een nieuw parlement op 17 oktober 2004 heeft Loekasjenko via een referendum een grondwetswijziging laten aannemen die een derde ambtstermijn voor hem mogelijk maakte. Internationale waarnemers veroordeelden dat referendum echter als niet vrij en niet eerlijk[9]; een woordvoerder van de Raad van Europa noemde het referendum illegaal[10].

Bij de presidentsverkiezingen van 19 maart 2006 werd Loekasjenko opnieuw herkozen, met 82,5 % van de stemmen. Internationale waarnemers en waarnemers van de oppositie – die doorgaans niet tot de stembureaus worden toegelaten – zijn er echter van overtuigd dat Loekasjenko deze verkiezingen grootschalig gefraudeerd heeft[11]. De meeste internationale waarnemers erkennen echter ook dat Loekasjenko de steun van de meeste Wit-Russen geniet, zij het dat die steun een stuk kleiner zou zijn dan de officiële 82,5%. Loekasjenko blijft populair onder brede lagen van de Wit-Russische bevolking, met name onder boeren, ouderen, dorpelingen en arbeiders, terwijl hij onder liberale middenstanders en jongeren meer oppositiekrachten tegen zich vindt.

Op 19 december 2010 werd Loekasjenko herkozen als president, met 80% van de stemmen. Een Russische waarnemingsmissie erkende direct de uitslag en noemde de verkiezingen eerlijk. In de avond protesteerden dertigduizend mensen in Minsk tegen de door hen geconstateerde stembusfraude. Honderden van hen begonnen een regeringsgebouw te molesteren, waarop de politie hard ingreep. Presidentskandidaat Sannikov en zijn vrouw werden in elkaar geslagen; velen raakten gewond; zeven presidentskandidaten, mensenrechtenactivisten, onafhankelijke journalisten, leidende intellectuelen, in totaal zeshonderd mensen werden gearresteerd. De OVSE noemde, een dag later, in een voorlopig rapport de verkiezingen oneerlijk[12].

In 2015 werd Loekasjenko opnieuw herkozen, met ruim 83 procent van de stemmen.