Albert d'Huart

Albert d'Huart was een kleinzoon van de constituant Edouard d'Huart (1800-1884) en van Anne de Montpellier (1807-1906). Door dit huwelijk ging het kasteel d'Onthaine in Achêne van de Montpelliers over naar de D'Huarts.

Hij was de zoon van senator Alfred d'Huart (1839-1927) en van Mathilde Malou (1843-1912), dochter van eerste minister Jules Malou. Hij had zes broers en zussen, onder wie Berthe d'Huart (1864-1937), die trouwde met eerste minister Charles de Broqueville (1860-1940), en Marie-Cécile d'Huart (1871-1963), die trouwde met graaf Camille de Briey, gouverneur van Namen en volksvertegenwoordiger (1862-1944). In 1842 was Alfred baron geworden door het uitbreiden van de titel op alle nakomelingen van Edouard d'Huart. Ten persoonlijke titel mocht hij zijn naam wijzigen in D'Huart Malou, in herinnering aan zijn schoonvader die zonder mannelijke afstammelingen was overleden. Hierin werd hij niet gevolgd door zijn kinderen.

Baron Albert d'Huart trouwde met burggravin Marie-Henriette de Spoelberch (1871-1953) en ze kregen drie dochters en drie zoons. Van de zoons was er maar één die voor nageslacht zorgde en die zes dochters kreeg, zodat de naamdragers in deze tak in 1992 in de mannelijke lijn zijn uitgestorven.

D'Huart promoveerde tot doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven en werd advocaat.

Van 1895 tot 1902 was hij provincieraadslid en in 1906 werd hij gemeenteraadslid van Sovet.

Hij werd verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Dinant van 1902 tot 1906 en van 1910 tot 1919. Dat jaar werd hij verkozen tot senator, in opvolging van zijn vader, en oefende dit mandaat uit tot in 1936. Van 1932 tot 1936 was hij ondervoorzitter van de Senaat.

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1991, Brussel, 1991.
• Humbert DE MARNIX DE SAINTE ALDEGONDE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 2008, Brussel, 2008.

• Fiche Albert d'Huart op Odis