Camille de Briey

De Briey was een zoon van graaf Louis de Briey de Laclaireau (1772-1833), bestuurder van hoogovens, en van Anne de Poully (1773-1799), die overleed weinige weken na de geboorte van Camille. Louis had in 1816 adelserkenning verkregen, met de titel van graaf, overdraagbaar bij eerstgeboorte. Camille, die niet de oudste zoon was, verkreeg in 1842 de titel van graaf voor zichzelf en voor al zijn nakomelingen.

Hij trouwde met Laurence de Beauffort (1810-1869) en ze kregen zeven kinderen, onder wie de volksvertegenwoordigers Albert de Briey en Louis de Briey. Hij was ook de grootvader van de volksvertegenwoordigers Emmanuel de Briey en Charles de Broqueville.

De Briey volgde in 1827 zijn vader op als eigenaar en bestuurder van hoogovens, na cavalerieofficier te zijn geweest in het Franse leger (1820-1827). Als jongeman had hij enkele jaren verbleven aan het hof van Saksen-Coburg, waar hij de latere koning Leopold I ontmoette.

Hij werd verkozen tot katholiek senator voor het arrondissement Virton-Neufchâteau en oefende dit mandaat uit van 1839 tot in 1848. Hij werd (gedurende vier maanden) minister van Financies (1841) en vervolgens van Buitenlandse Zaken (1841-1843) in het unionistisch kabinet van Jean-Baptiste Nothomb.

Hij was daarna actief als diplomaat. Hij werd als buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister gestuurd naar de Duitse Confederatie en naar de hoven van Hessen-Kassel, Hessen-Darmstadt, Nassau, Baden en Württemberg en naar de Vrijstad Frankfurt (1843-1853). Van 1853 tot 1855 was hij buitengewoon gezant bij het hof van Sint-Petersburg.

• Raynald DE BRIEY, Un homme politique du XIXe siècle, le comte Camille de Briey, Virton, 1967.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1985, Brussel, 1985.
• Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.
• Éric BURGRAFF, Portraits de famille (IV) : La famille de Briey, le pouvoir des maîtres de forges – Porter le nom de Briey aujourd'hui – Des bois, des châteaux et quelques successions – Camille, ministre et diplomate, in: Le Soir, Brussel, 27/09/1999