Afstoting (geneeskunde)

Afstoting is een situatie waarbij een donororgaan door het lichaam van de acceptor wordt gezien als lichaamsvreemd. Het afweermechanisme van de acceptor wordt aangezet om dit vreemde lichaam met vreemde MHC-I-receptoren onschadelijk te maken (host versus graft-reactie). Deze afstotingsreactie gaat gepaard met afstotingsverschijnselen.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Te onderscheiden vallen een acute en een chronische afstoting.

• Een acute afstotingsreactie treedt met name op kort (maanden) na de transplantatie en gaat gepaard met ernstige ontstekingsverschijnselen.
• Een chronische afstoting is een proces waarbij het getransplanteerde orgaan door een min of meer traag verlopende ontstekingsreactie te gronde wordt gericht. Een chronische afstotingsreactie is met medicatie (immunosuppressiva) veel moeilijker te behandelen dan een acute afstotingsreactie en bepaalt met name de langetermijnsoverleving van het transplantaat.