1,4-dichloorbenzeen

1,4-dichloorbenzeen, ook bekend onder de naam para-dichloorbenzeen, is een gechloreerde koolwaterstof, met als brutoformule C6H4Cl2.

1,4-dichloorbenzeen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,4-dichloorbenzeen
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
C6H4Cl2
IUPAC-naam1,4-dichloorbenzeen
Andere namenp-dichloorbenzeen
Molmassa147,00196 g/mol
SMILES
ClC1=CC=C(Cl)C=C1
CAS-nummer106-46-7
Vergelijkbaar met1,2-dichloorbenzeen, 1,3-dichloorbenzeen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnenH319 - H351 - H410
EUH-zinnengeen
P-zinnenP273 - P281 - P305+P351+P338 - P501
EG-Index-nummer203-400-5
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvast
Kleurwit
Smeltpunt53 °C
Kookpunt174 °C
Vlampunt66 °C
Slecht oplosbaar inwater
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Milieu

1,4-dichloorbenzeen behoort tot de persistente stoffen, wat betekent dat het slecht afbreekbaar is en zich ophoopt in het milieu. Doordat de stof, eenmaal opgelost in water, slecht afbreekbaar is, zijn vooral vissen en andere waterorganismen gevoelig voor de stof. Wanneer de stof in de lucht verdampt, wordt deze sneller afgebroken.

Toepassingen

Het wordt veel toegepast in moderne mottenballen. Echter, paradichloorbenzeen valt niet onder de Bestrijdingsmiddelenwet en dit betekent dat de werking en de schadelijkheid ervan bij mottenbestrijding niet onafhankelijk zijn onderzocht in het kader van de Bestrijdingsmiddelenwet.

Imkers kunnen het gebruiken bij het bestrijden van de wasmot die de was van de honingraten opeten, en zo funest zijn voor de bijen en honing, maar dit wordt ontraden omdat het sporen achterlaat in de raten en de honing.

Het werd vroeger ook veel toegepast in wc-blokken, maar dit gebeurt tegenwoordig minder.

Met natriumsulfide kan men paradichloorbenzeen polymeriseren tot polyfenyleensulfide, een hoogwaardig technisch polymeer.

Toxicologie en veiligheid

Inademing van de stof kan duizeligheid, zwakte en bloedarmoede veroorzaken. Op lange termijn kunnen lever- en bloedaandoeningen ontstaan.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.