wraakbaar

• Geluid:  wraakbaar    (hulp, bestand)
• IPA: /'vragbar/

• wraak·baar

• van Middelnederlands wraecbaer; op te vatten als afgeleid van wraken met het achtervoegsel -baar [1]

wraakbaar

1. (verouderd) niet aan bepaalde eisen voldoend
2. afkeurenswaard, verwerpelijk, laakbaar

1. • Zijn argumentatie is zachtzinniger, minder cynisch, maar niet minder wraakbaar dan die van mr. Van Houten. [2]

2. (juridisch) niet voldoend aan een eis om zijn rol in een procedure te kunnen vervullen

1. • De wraakbare getuige mag ook zelf weigeren om een getuigenis af te leggen. [3]

2. (juridisch) onderworpen aan regels om uit een rol gezet te worden als niet daarvoor geldende eisen is voldaan

1. • (…) een administratieve overheid die, enerzijds, niet de waarborg van onafhankelijkheid en onpartijdigheid zoals van een rechter biedt, en die, anderzijds, in tegenstelling tot een rechter niet wraakbaar is (…) [4]

• onwraakbaar

• wraakbaarheid

• Het woord wraakbaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wraakbaar' herkend door: