weglokken
Nederlands
Woordafbreking
- weg·lok·ken
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van weg en lokken
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| weglokken |
lokte weg |
weggelokt |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
weglokken [1]
- een persoon of dier een bepaalde plaats of persoon doen verlaten door hem resp. het (naar zich toe) te lokken
Gangbaarheid
- Het woord weglokken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'weglokken' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.