wegkeilen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • weg·kei·len
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
wegkeilen
keilde weg
weggekeild
zwak -d volledig

Werkwoord

wegkeilen

  1. overgankelijk zich van iets ontdoen op een onzorgvuldige manier
    • Ik ga die lege dozen even wegkeilen. 
Synoniemen

Gangbaarheid

  • Het woord wegkeilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.