vertikken
Nederlands
Woordafbreking
- ver·tik·ken
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘weigeren te doen’ voor het eerst aangetroffen in 1884 [1]
- afgeleid van tikken met het voorvoegsel ver- [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| vertikken |
vertikte |
vertikt |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
vertikken
- absoluut het ~ niet functioneren, niet doen
- Hij vertikte het ten enenmale.
- inergatief ~ om wiegeren iets te doen
- Er werd weer eens vertikt om de rommel op te ruimen.
Gangbaarheid
- Het woord vertikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vertikken' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.