verminken
Nederlands
Woordafbreking
- ver·min·ken
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘beschadigen’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
- Afgeleid van het verouderde werkwoord minken met het voorvoegsel ver-
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
verminken |
verminkte |
verminkt |
zwak -t | volledig |
Werkwoord
verminken
- overgankelijk iemands lichaam blijvend en misvormend letsel toebrengen
- Het ongeluk waarbij het voertuig waarin hij zat in brand vloog verminkte hem ernstig.
Vertalingen
1. iemands lichaam blijvend en misvormend letsel toebrengen
Gangbaarheid
- Het woord verminken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verminken' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.