tiebreak
Nederlands
![](../I/m/Petra_Kvitova_China_Open.jpg)
tiebreak in tennis (let op de 6-6 stand)
Woordafbreking
- tie·break
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘extra slagen na onbesliste tennisset’ voor het eerst aangetroffen in 1984 [1] [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | tiebreak | tiebreaks |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
tiebreak m
- (sport) een beslissende 'game' bij tennis als de stand 6-6 is in een set
- Met 6-3 in de tweede set en een break voorsprong in de derde kregen ze de bijna 30.000 toeschouwers stil. Herbert en Gasquet braken echter terug en waren in de tiebreak beter. Tot een vijfde set lieten ze het daarna niet meer komen: 6-4.[3]
- beslissend wedstrijd onderdeel bij gelijke stand
- In Teheran werd Argentinië opzij gezet na een tiebreak, in Antwerpen waren vier sets genoeg om Italië te verslaan. Japan en de Dominicaanse Republiek trof België niet recent.[4]
Hyponiemen
- supertiebreak
Gangbaarheid
- Het woord tiebreak staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'tiebreak' herkend door:
75 % | van de Nederlanders; |
69 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- "tiebreak" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- tiebreak op website: Etymologiebank.nl
- Tubantia 25-NOVEMBER-2017
- de Standaard 30/NOVEMBER/2017
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.