terugfluiten

• Geluid:  terugfluiten    (hulp, bestand)
• IPA: / t(ə)ˈrʏxflœytə(n) /

• te·rug·flui·ten

• samenstelling van  terug bw  en  fluiten ww 

terugfluiten

1. het gedrag van iemand corrigeren, iemand tot de order roepen

1. • Elke Van Huffel (31), die ook actief is als freelance digital storyteller, zag de post, vatte de koe bij de horens en vroeg Cinevox om de uitschuiver recht te zetten. De caption werd aangepast en vervangen door de tekst ‘Deze jongedame, Tinne Oltmans, mocht de overwinning van ‘Ghost Rockers’ vieren.’ Of hoe de amazones van het internet vrouwonvriendelijke beeldvorming terugfluiten.[1] 

1. • Jan Roos in Twente: 'Klaver laat zich terugfluiten door gillende meisjes'[2] 

1. • Hij speelt de composities net iets minder strak dan veel van zijn collega's en laat soms zo veel compassie in de met leed overgoten melodieën doorklinken dat zijn hartstocht het wint van zijn vormgevoel. Mooi dat hij dan net op tijd opveert en zich door Schuberts heldere structuren laat terugfluiten.[3] 

• Het woord terugfluiten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'terugfluiten' herkend door: