terminatief

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ter·mi·na·tief
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord terminatief terminatieven
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

terminatief m

  1. (taalkunde) een naamval die in het Nederlands omschreven zou worden met "tot aan"
    • Het Baskisch kent een terminatief. 
Vertalingen
stellend
onverbogen terminatief
verbogen terminatieve

Bijvoeglijk naamwoord

terminatief

  1. (taalkunde) begrensd door een einde
    • "Een appel eten" is terminatief; "een kar duwen" niet-terminatief. 

Gangbaarheid

  • Het woord 'terminatief' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.