stroef

Nederlands

Uitspraak

Geluid: stroef (hulp, bestand)

Woordafbreking

stroef

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘ruw, niet vlot’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1750 [1]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	stroef	stroever	stroefst
verbogen	stroeve	stroevere	stroefste
partitief	stroefs	stroevers	-

Bijvoeglijk naamwoord

stroef

de wrijwingsweerstand van een ruw oppervlak

- Bij ijzel is de weg niet stroef meer.
moeilijk beweegbaar (verschuifbaar)

- Een nieuwe vloer is wel stroef.
(figuurlijk) ongemakkelijke, problematische sociale contacten

- Hij is nog in een slechte stemming, na een stroef bedankje zei hij de hele avond geen stom woord meer.

Synoniemen

Antoniemen

glad
soepel

Vertalingen

1. de wrijwingsweerstand van een ruw oppervlak

Duits: rau ^(de)
Engels: rough ^(en)

1. moeilijk beweegbaar (verschuifbaar)

Duits: schwerfällig ^(de)
Engels: stiff ^(en)

Bijwoord

stroef

op moeizame wijze

- Een stroef lopend wiel.

Gangbaarheid

Het woord stroef staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'stroef' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"stroef" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.