stipulatie

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • sti·pu·la·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘het stipuleren’ voor het eerst aangetroffen in 1501 [1]
  • Naamwoord van handeling van stipuleren met het achtervoegsel -atie [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord stipulatie stipulaties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

stipulatie v [3]

  1. het stipuleren
  2. bepaling, beding, voorwaarde, voorbehoud


Gangbaarheid
  • Het woord stipulatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen
  1. "stipulatie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. stipulatie op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.