spontaan

• Geluid:  spontaan    (hulp, bestand)

• spon·taan

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘impulsief, uit een opwelling voortkomend’ voor het eerst aangetroffen in 1888 [1]
• Frans

spontaan

1. (van handelingen en uitingen) uit een opwelling voortkomend, niet uitgelokt of door een ander teweeggebracht: een spontane hulde, ontboezeming.

1. • Een spontaan applaus klinkt op. 

1. • De productie werd door een spontane staking stilgelegd. 

2. (van personen) geneigd zijn opwellingen aanstonds te uitten: mensen, spontaan in vreugde en verdriet.

1. • De jury prees haar spontane uitstraling. 

2. (van biologische verschijnselen) niet door uitwendige oorzaken bewerkt, vanzelf optredend: een spontane infectie; spontaan geïnfecteerd.

1. • De streek wordt geteisterd door spontane branden. 

1. • De ziekte ontstaat als gevolg van een spontane mutatie. 

• spontaanheid, spontaniteit

• Het woord spontaan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'spontaan' herkend door: