spectator

Nederlands

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘toeschouwer’ voor het eerst aangetroffen in 1565 [1]
afgeleid van het Latijnse spectare met het achtervoegsel -ator [2]

spectator m

Het woord spectator staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'spectator' herkend door:

83 %	van de Nederlanders;
89 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	spectator	spectators
verkleinwoord	spectatortje	spectatortjes