singularis

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • sin·gu·la·ris
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘enkelvoud’ voor het eerst aangetroffen in 1584 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord singularis singularissen
singularia
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

singularis v/m

  1. taalkundige term voor het enkelvoud
    • Broek is singularis broeken is pluralis. 

Gangbaarheid
  • Het woord singularis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
60 %van de Nederlanders;
71 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "singularis" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.