seconderen
Nederlands
Woordafbreking
- se·con·de·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘helpen’ voor het eerst aangetroffen in 1602 [1]
- afgeleid van het Franse seconder (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| seconderen |
secondeerde |
gesecondeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
seconderen [3]
- overgankelijk helpen, bijstaan, ondersteunen (b.v. als getuige bij een duel)
Gangbaarheid
- Het woord seconderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'seconderen' herkend door:
| 80 % | van de Nederlanders; |
| 75 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.