scherf

Een ostracon

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  scherf    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /sχɛrf/
    • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /sxɛrf/
Woordafbreking
  • scherf
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘stuk van gebroken voorwerp’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord scherf scherven
verkleinwoord scherfje scherfjes

Zelfstandig naamwoord

scherf v/m

  1. een onregelmatig gevormd stuk materie dat deel heeft uitgemaakt van een groter geheel
    • Men zegt vaak, nadat er een stuk servies aan scherven gevallen is, dat scherven geluk brengen. 
  2. een fragment van een granaat
Synoniemen
  1. diggel
  2. granaatscherf, splinter
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
  • scherfbom, scherfgranaat, scherfvrij, scherfwerend
Vertalingen
    1. een onregelmatig gevormd stuk materie dat deel heeft uitgemaakt van een groter geheel   
    2. een fragment van een granaat   
Een granaatscherf

Gangbaarheid
  • Het woord scherf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Werkwoord
vervoeging van
scherven

scherf

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van scherven
    • Ik scherf. 
  2. gebiedende wijs van scherven
    • Scherf! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van scherven
    • Scherf je? 

Verwijzingen
  1. "scherf" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.