rondje
Nederlands
Zelfstandig naamwoord
rondje o dim. tant.
- een traktatie, gewoonlijk van alcoholische aard aan de aanwezigen in een kroeg
- Hij gaf een rondje en dat ging er wel in bij zijn vriendjes.
- (sport) een enkele rondgang over een baan
- Ze hadden na een paar rondjes al een flinke achterstand.
Gangbaarheid
- Het woord rondje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rondje' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.