repel

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • re·pel
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘vlaskam’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1695 [1] [2] [3] [4]
enkelvoud meervoud
naamwoord repel repels
verkleinwoord repeltje repeltjes

Zelfstandig naamwoord

repel m [5] [6] [7] [8]

  1. vlaskam
  2. werktuig om hennep te braken
Afgeleide begrippen

Werkwoord
vervoeging van
repelen

repel

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van repelen
    • Ik repel. 
  2. gebiedende wijs van repelen
    • Repel! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van repelen
    • Repel je? 

Gangbaarheid
  • Het woord repel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
57 %van de Nederlanders;
63 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "repel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. repel op website: Etymologiebank.nl
  3. repel op website: Etymologiebank.nl
  4. repel op website: Etymologiebank.nl
  5. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  6. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  7. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  8. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.