relict

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • re·lict
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘overblijfsel’ voor het eerst aangetroffen in 1832 [1]
  • van het Latijnse relictum [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord relict relicten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

relict o [3]

  1. overblijfsel uit vroegere tijd
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord relict staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
57 %van de Nederlanders;
60 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "relict" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. relict op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.