reign

Engels
Uitspraak
enkelvoud meervoud
reign reigns

Zelfstandig naamwoord

reign

  1. heerschap, regering
vervoeging
onbepaalde wijs to reign
he/she/it reigns
verleden tijd reigned
voltooid
deelwoord		 reigned
onvoltooid
deelwoord		 reigning
gebiedende wijs reign

Werkwoord

reign

  1. regeren
  1. «He reigned in an autocratic manner.»
    Hij regeerde op een autocratische manier.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.