ranzig

• Geluid:  ranzig    (hulp, bestand)

• ran·zig

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘sterk smakend’ voor het eerst aangetroffen in 1807 [1]
• afgeleid van rans met het achtervoegsel -ig [2]

ranzig [3]

1. (vet en olie) sterk smakend en een akelige geur verspreidend door afbraak (hydrolyse en oxidatie)
2. (informeel) vuil

1. • dit jaar waren we in de ranzigste hotelkamer aller tijden 

2. (informeel) van een slechte, platte smaak getuigend

1. • hij heeft een voorkeur voor ranzige moppen 

• ranzigheid

• garstig, rans

• Het woord ranzig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ranzig' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.