proever
Nederlands
Woordafbreking
- proe·ver
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van proeven met het achtervoegsel -er
- [2] afgeleid van proeve met het achtervoegsel -er
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | proever | proevers |
verkleinwoord | proevertje | proevertjes |
Zelfstandig naamwoord
proever m
- een persoon die iets van eten of drinken proeft.
- een manier om te kijken of het voldoet aan een test.
Gangbaarheid
- Het woord proever staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'proever' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.