procederen
Nederlands
Woordafbreking
- pro·ce·de·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘handelen tegen, een proces voeren’ voor het eerst aangetroffen in 1453 [1]
- afgeleid van het Franse procéder (met het achtervoegsel -eren) [2] [3]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| procederen |
procedeerde |
geprocedeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
procederen
- inergatief een rechtsstrijd voeren
- Zij procedeerden vele jaren maar het resultaat was nihil.
Hyponiemen
- doorprocederen, verprocederen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord procederen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'procederen' herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.