postulator
Nederlands
Woordafbreking
- pos·tu·la·tor
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van postuleren met het achtervoegsel -ator
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | postulator | postulatoren postulators |
| verkleinwoord | postulatortje | postulatortjes |
Zelfstandig naamwoord
postulator m
- iemand die postuleert
- (religie) rooms-katholiek geestelijke die in processen tot heiligverklaring en zaligverklaring als aanvrager optreedt
Gangbaarheid
- Het woord 'postulator' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.