planer

Albanees

Zelfstandig naamwoord

planer

  1. zweefvliegtuig

Frans
Uitspraak
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
planer
planais
plané
eerste groep volledig

Werkwoord

planer

  1. onovergankelijk, (scheepvaart): planeren
  2. (spreektaal) kicken, uit zijn dak gaan
  1. «Ça plane les filles?»
    Gaat alles lekker dames? [1]
  2. (spreektaal) high zijn [1]
Synoniemen

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 160

Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈplɑːnəɾ /
Woordafbreking
  • pla·ner
Naar frequentie 1668

Werkwoord

planer

  1. tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van plane

planer

  1. gebiedende wijs van planere

Zelfstandig naamwoord

planer

  1. nominatief onbepaald mannelijk meervoud van plan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.