ontbranden

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ontĀ·branĀ·den
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
ontbranden
ontbrandde
ontbrand
zwak -d volledig

Werkwoord

ontbranden

  1. ergatief een proces ondergaan waarbij vuurverschijnselen ontstaan, in de brand vliegen
    • De vrijgekomen hete waterstof ontbrandde bij de ontploffing van de reactor, zodra het hete gas met de zuurstof van de lucht in aanraking kwam. 

Gangbaarheid

  • Het woord ontbranden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.