omkukelen
Nederlands
Woordafbreking
- om·ku·ke·len
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van om en kukelen
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| omkukelen |
kukelde om |
omgekukeld |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
omkukelen
- ergatief omvallen
- Naar Frankfurt. Filmen bij het standbeeld van Goethe (dat in de oorlog is omgekukeld; Goethe is toen met zijn neus op de grond terechtgekomen) op de Opernplatz. [1]
Gangbaarheid
- Het woord omkukelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'omkukelen' herkend door:
| 92 % | van de Nederlanders; |
| 20 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- Büch, Boudewijn (1999). Een boekenkast op reis: persoonlijke kroniek 1998, p. 155. Uitg.: Arbeiderspers, ISBN 9789029503426.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.