obsederen
Nederlands
Woordafbreking
- ob·se·de·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘geheel in beslag nemen’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- afgeleid van het Franse obséder (met het achtervoegsel -eren)
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| obsederen |
obsedeerde |
geobsedeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
obsederen
- overgankelijk in buitensporige, ziekelijke en dwangmatige mate boeien
- Hij werd al enige tijd geobsedeerd door die gedachte.
Vertalingen
1. in buitensporige, ziekelijke mate boeien
Gangbaarheid
- Het woord obsederen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'obsederen' herkend door:
| 81 % | van de Nederlanders; |
| 84 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.