morrelen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: morrelen (hulp, bestand)

Woordafbreking

mor·re·len

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘peuteren’ voor het eerst aangetroffen in 1709 [1]
frequentatief gevormd uit morren met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
morrelen	morrelde	gemorreld
zwak -d	volledig

Werkwoord

morrelen

inergatief proberen iets los te krijgen door het heen en weer te bewegen

- Hij morrelde wat aan het roestige slot en kreeg het zowaar open.

Gangbaarheid

Het woord morrelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'morrelen' herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
87 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"morrelen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.