mergel

• Geluid:  mergel    (hulp, bestand)

• mer·gel

• Leenwoord uit het me Latijn, in de betekenis van ‘vettige aarde’ voor het eerst aangetroffen in 1258 [1]
• [2]

mergel m

1. (geologie) de naam die in het zuiden van Limburg aan krijtgesteente gegeven wordt

1. • De mergel wordt gebruikt om huizen mee te bouwen. 

• mergelgroeve

mergel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mergelen
   

   • Ik mergel. 

2. gebiedende wijs van mergelen
   

   • Mergel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mergelen
   

   • Mergel je? 

• Het woord mergel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'mergel' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.