manhaftig

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • man·haf·tig
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘koen’ voor het eerst aangetroffen in 1553 [1]
  • afgeleid van man met het achtervoegsel -haftig [2]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen manhaftigmanhaftigermanhaftigst
verbogen manhaftigemanhaftigeremanhaftigste
partitief manhaftigsmanhaftigers-

Bijvoeglijk naamwoord

manhaftig [3]

  1. moedig, strijdbaar
Afgeleide begrippen
  • manhaftigheid
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord manhaftig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
88 %van de Nederlanders;
83 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "manhaftig" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. manhaftig op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.