lullen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: lullen (hulp, bestand)
IPA: /'lʏlə(n)/

Woordafbreking

lul·len

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘kletsen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1709 [1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
lullen /'lʏlə(n)/	lulde /'lʏldə/	geluld /ɣə'lʏlt/
zwak -d	volledig

Werkwoord

lullen

(informeel) onzin uitkramen

- Wat zit je nou te lullen?
(informeel) verraden

- Hij heeft tegen de politie zitten lullen.

Vertalingen

1. onzin uitkramen

Duits: schwatzen ^(de), schwafeln ^(de)
Engels: talk bullshit ^(en)

Frans: déconner ^(fr)

Zelfstandig naamwoord

lullen mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord lul

Gangbaarheid

Het woord lullen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'lullen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"lullen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.