kreunen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: kreunen (hulp, bestand)
IPA: /krønə(n)/

Woordafbreking

kreu·nen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘steunen’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
Afkomstig van het Middelnederlandse cronen.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kreunen	kreunde	gekreund
zwak -d	volledig

Werkwoord

kreunen

inergatief ongearticuleerde geluiden maken, vaak van pijn of ander leed

- "Help me!", kreunde de gevallen motorrijder.

Vertalingen

1. ongearticuleerde geluiden maken, vaak van pijn of ander leed

Duits: stöhnen ^(de), ächzen ^(de)
Engels: moan ^(en), groan ^(en)

Frans: gémir ^(fr)
Spaans: gemir ^(es)

Gangbaarheid

Het woord kreunen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kreunen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"kreunen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.